"Ik ben niets meer dan de samenhang tussen mijn delen, delen die elkaar waarnemen terwijl ze zich tot elkaar verhouden. Maar aangezien die delen op hun beurt weer deelbaar zijn in andere betrekkingen, zou elk stelsel van betrekkingen, aangezien het zich van zichzelf bewust is, of liever zijn eigen bewustzijn is, een denkende kern zijn. Ik denk mij, mijn bloed, mijn zenuwen, maar al mijn bloeddruppels denken op hun beurt weer zichzelf."
- Umberto Eco in Het Eiland van de Vorige Dag, 1994
